Voluntariado humano

No intre que todo parece confuso, incerto e inseguro, nada nos impide que vaiamos pondo amor neste desnortado e globalizado mundo. Iso foi o que fixo Xesús, que veu a compartir vida connosco a este mundo noso “non para xulgalo, senón para salvalo” “Deus ama ao mundo”.Cun amor infindo e eterno. A ese mundo que non acabamos de compoñer. O propio Vaticano II (agora medio esquecido) afirma, con rotundidade e claridade: “A Igrexa é enviada a manifestar e comunicar ao mundo o amor de Deus a todos os homes e mulleres” A nosa obriga, a de todos os que formamos esta nosa gran familia humana, sexamos ou non crentes/cristiáns como cidadáns, é a de sermos todos e cada un de nós “pequenos oasis salvadores no medio deste noso desertizado mundo”.

¡Un deber universal polo simple pero grandioso privilexio de ser persoa humana!.
(Á BEIRA DO CAMIÑO de Xesús Mato, Oasis no deserto do mundo)